May mga tao raw na walang kasiyahan. Ibigay mo ang daliri mo, gustong hilahin pati kamay mo. Hindi makuntento. Bigyan mo ng tinapay, hihingi pa sa’yo ng palaman. Isa ako sa tinutukoy ko rito. Magmula nang maging writer ako, hindi na natahimik ang buhay ko. Lagi akong may hinahanap, may hinihintay, may hinahangad, may pinagnanasaan, may obsesyon!
Nu’ng umpisa, masaya na ako kapag nakikita ko ang pangalan ko sa mga komiks na puro short stories ang laman. Pinagpapasa-pasahan sa school namin nu’ng college ako ‘yung mga complimentary copies na may gawa ako. Exempted pa nga ako sa mga exams sa Filipino nang malaman nu’ng professor namin na komiks writer ako.
Sa probinsiya naman tuwing umuuwi ako, usap-usapan kapag may reunion kami ng batch namin na naging writer na ako. Sino ba ang mag-aakala na mababasa nila sa komiks ang pangalan ng kaklase nila na padrowing-drowing lang sa likod ng mga notebook, dating nagpaparenta lang at kolektor ng mga komiks? Pati sina “Chang Auring” at “Aling Letty” na inaarkilahan ko dati ng komiks, ganun din ‘yung newspaper stand namin na ultimong distributor sa’min ng komiks nu’ng araw, hindi makapaniwala na sineryoso ko ang pagko-komiks.
Nag-umpisa akong magsulat ng horror sa Nightmare at Shocker komiks, tapos sa iba pang lumabas na mga nakakatakot na komiks. Basta, mga ganu’ng tipo ng horror ang mga una kong isinulat, ‘yung parang “Twilight Zone” ang dating (parang may komiks nga yata noon na ganu’n ang pamagat).
Ipinagpatuloy ko pa rin ang pag-contribute sa Komedi Komiks pero puro script na lang ang ipinasa ko. Nag-try din akong magsulat ng mga Fantasy stories, siyempre sa Fantasy Komiks muna, tapos may iba pa uling naglabasang komiks na ganu’n ang tema kaya nagsulat na rin ako sa mga ‘yun.
Gusto kong magsulat ng love stories nu’ng mga panahon na ‘yun pero wala akong tiwala sa sarili ko, wala pa kasi akong lablayp that time kaya feeling ko corny ang kalalabasan kapag sinubukan kong gumawa ng ganu’n.
Hanggang sa magkaroon ako ng first girlfriend, 17 yrs. old pa lang ako nu’n. Masyado akong na-inspire sa lablayp ko kaya nakabuo ako ng kuwentong pag-ibig na ipinasa ko sa Beloved komiks. Tungkol sa romance namin ng nagging girlfriend ko ang unang love story na nasulat ko. Later on, nang mag-mature ako sa larangan ng pag-ibig, nakapagsulat na rin ako sa iba pang komiks na love story ang genre, particularly sa Lovelife Komiks na hinawakan ni Emily Ventura (kapatid ni Pareng Ron Mendoza).
Tapos sumikat din ang Halimaw komiks, ‘yung barriotic type horror ang tema with matching drama na mabigat sa dibdib, ‘yung tipong Philippine Lower Mythology characters ang mababasa. Nag-focus ako sa komiks na ‘yun, du’n ko nakilala sina Ron Mendoza, Ronald Tabuzo, Lito Tanseco, Arman Francisco at Mars Alvir…ang mga “Backdoor Boys”, our group na later on ay nag-self publish ng comics (Darkpages), Actually ako ‘yung latest addition sa grupo nila, dati na kasi silang magkakasama sa Space Horror, nakakalungkot lang kasi hindi ako nakapagpa-approve sa komiks na ‘yun, ilang beses akong nag-attempt pero mahigpit si Allan Aspiras (editor), hindi ko matumbok ang gusto niya, siguro tine-test lang niya ang patience ko, kaso sumuko ako nang lumabas ang Halimaw komiks, doon na lang ako nag-concentrate kasi halos pareho lang naman ang tema at marami rin kung ma-approve-an ako ng editor na si Eugene Masiluñgan.
After two years of writing komiks short stories, nakaramdam ako ng pagkasawa, gusto ko kasing mag-try mag-propose ng series o kaya nobela. May mga nagsabi na huwag raw akong mag-ambisyon dahil ang management ang magsasabi kung dapat nang bigyan ng series o nobela ang isang writer. Marami nga raw diyan na matagal nang nagsusulat eh hindi pa nakahawak ng series o nobela. Hindi ako naniniwala na sa tagal ng pagiging writer lang puwedeng i-base kung may kakayahang humawak ng series o nobela ang isang komiks writer, nasa quality ito ng trabaho, sa pagiging prolific at creative. Hindi naman sa pagbubuhat ng sariling bangko, ramdam ko na nasa akin ang mga potensiyal na ‘yun kaya sinabi ko sa sarili ko na bago ako magtatlong taon sa komiks, by hook or by crook, magkakaroon ako ng series kung hindi man nobela.
There’s no harm in trying at walang masamang mag-ambisyon.
HINDI AKO NABIGO.
No comments:
Post a Comment